Çox rast gəldiyim hallardan biri odur ki, rəhbər işçini yükləmək üçün baş sındırır – düşünür ki, boş vaxtı qalır. Başa düşürəm ki, işçinin məhsuldarlığı yüksək olanda, şirkət üçün yaxşıdır. Söhbət burda yanaşmadan gedir. İllah da işçini tam yükləmək məqsəd ola bilməz. İşçidən yola çıxılmamalıdır, şirkətin strategiyasından, hədəflərindən yola çıxılmalıdır. Bu işçi mənə nə üçün lazımdır ümumiyyətlə? Ondan nə gözləyirəm? Onun performansını necə ölçəcəm? – bu olmalıdır yanaşma.
Hətta bəzən olur ki, sırf işçini yükləmək xətrinə mənasız və lazımsız işlər tapşırılır işçilərə. Bu yanaşma şirkətdəki mühiti də korlayır. İşçi gəlir ki, şirkət üçün dəyər yaratsın – gəlmir ki, onun nəfəsini dərməyə imkan verməsinlər.
Digər tərəfdən, işçinin nəfəs dərməyə, düşünməyə vaxtı olmalıdır. Yalnız bu halda biz əsl yaradıcı və hüzurlu iş mühitinə nail ola bilərik.